Silnik pneumatyczny

Silnik pneumatyczny – maszyna pneumatyczna (silnik), przetwarzająca energię sprężonego powietrza lub innego gazu na ruch obrotowy lub postępowy. Silniki są podobne do silników parowych, jako że pracę wykonuje dostarczony z zewnątrz sprężony gaz.

Małe, jednocylindrowe silniki modelarskie są stosowane do napędzania modeli samolotów.

Silnik pneumatyczny nie emituje szkodliwych zanieczyszczeń do atmosfery, jednak sprężenie powietrza wymaga energii, zazwyczaj uzyskiwanej metodami, które takie zanieczyszczenia emitują.

Zalety silników pneumatycznych:

• niewielka czułość na wysoką temperaturę, wilgotność, wstrząsy
• brak tendencji do przegrzewania się
• nieczułość na przeciążenia (może zostać zatrzymany przez obciążenie, a po jego ustąpieniu wznowić pracę bez uszkodzeń)
• elastyczność (samoczynne zwiększanie momentu przy zwiększającym się obciążeniu)
• łatwość regulacji (wystarczy prosty zawór)
• natychmiastowość rozpędzania i zatrzymywania

Największą wadą silników pneumatycznych jest niska sprawność energetyczna.

Zasadniczo silniki pneumatyczne dzielą się na:

• tłokowe (różnego rodzaju kombinacje siłowników pneumatycznych)
• wirnikowe albo łopatkowe – silniki z wirującum tłokiem

Silniki tego rodzaju stosuje się powszechnie do napędu narzędzi. Pracują bardzo dobrze przy dużych prędkościch obrotowych (do 25000 obr/min), natomiast ich sprawność jest nieco niższa, niż silników tłokowych.^[1]