Silnik turboodrzutowy

Testy silnika turboodrzutowego
Schematyczny przekrój silnika turboodrzutowego ze sprężarką odśrodkową.
Opis do obu rysunków: Compressor – sprężarka, Combustion chamber – komora spalania, Shaft – wał turbiny, Turbine – turbina, Nozzle – dysza wylotowa.
Schematyczny przekrój silnika turboodrzutowego ze sprężarką osiową.

Silnik turboodrzutowy – rodzaj (odmiana) silnika odrzutowego, przepływowego, posiadający wał z turbiną napędzaną energią gazów wylotowych i sprzężoną wałem sprężarkę sprężającą powietrze kierowane do komór spalania. Silnik napędza statek powietrzny poprzez wykorzystanie zjawiska odrzutu gazów. W przeciwieństwie do silnika rakietowego wykorzystuje otaczające powietrze do procesu spalania paliwa. Silnik ten montowany jest zazwyczaj w samolotach (były rekordowe pojazdy kołowe (np. Thrust SSC) bardzo dużych prędkości). Popularnie nazywany jest po prostu silnikiem odrzutowym.

Pierwszy silnik turboodrzutowy zbudowany został w latach 30. XX wieku przez angielskiego konstruktora Franka Whittle'a, natomiast silnik Heinkel HeS 3 zbudowany przez Hansa von Ohaina napędzał pierwszy samolot turboodrzutowy w historii, Heinkel He 178, który odbył pierwszy lot w sierpniu 1939 r.

Schemat typowego silnika odrzutowego z turbiną gazową. Powietrze wpływające do silnika jest sprężane przez łopatki wentylatora, a następnie jest mieszane z paliwem, spalającym się w sprężonym powietrzu w sekcji spalania

Silnik turboodrzutowy jest najprostszym z silników turbinowych, jednak przy prędkościach poddźwiękowych wykazuje mniejszą wydajność (mniejszą sprawność napędową) i większe zużycie paliwa niż silnik turboodrzutowy dwuprzepływowy, a zwłaszcza silnik turbowentylatorowy[1].

  1. Marek Utkin, Jak to działa. Silnik turbinowy, „Młody technik”, lipiec 2004 [dostęp 2018-02-27].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy