Skala durowa (z łac. durus – twardy), zwana też majorową (z łac. maior – większy, odnosi się do tercji wielkiej zawartej między I a III stopniem skali[1]) – siedmiostopniowa skala z charakterystycznym półtonem między stopniami III i IV oraz VII i VIII[2] (stanowiącym powtórzenie I stopnia o oktawę wyżej). Uznaje się, że skala durowa i utwory na niej oparte mają radosne brzmienie[1]. Tożsama co do sposobu organizacji materiału dźwiękowego jest skala hypolidyjska kościelna[3].