Smarowanie

Ten artykuł od 2012-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Smarowanie – doprowadzenie smaru stałego (plastycznego), ciekłego (oleju), ciała stałego (np. dwusiarczek molibdenu, grafit) bądź gazowego w miejsce styku współpracujących części maszyn lub urządzeń. Przy konstrukcji poszczególnych węzłów tarcia należy przewidzieć odpowiednie smarowanie, gdyż ma ono decydujący wpływ na zużycie cierne, a tym samym ich niezawodność i trwałość oraz na straty mocy (dyssypację). Środek smarny jest częścią konstrukcyjną maszyny. Najkorzystniejsze smarowanie uzyskuje się dzięki środkom smarnym płynnym, gdyż najłatwiej i najprecyzyjniej można je doprowadzić do węzłów tarcia.

Zadania smarowania :

• zmniejszanie tarcia,
• usuwanie zanieczyszczeń ze współpracujących części,
• ochrona przed korozją,
• odprowadzenie ciepła z obszaru tarcia,
• tłumienie drgań,
• amortyzacja obciążeń uderzeniowych,
• zmniejszenie luzów i skutków ich powiększania się.

Rodzaje smarowania smarem ciekłym:

• hydrostatyczne,
• hydrodynamiczne,
• hybrydowe,
• elastohydrodynamiczne.