| |||
Sokar w hieroglifach |
bóstwo zmarłych, strażnik wejścia do podziemi; patron metalurgów, rzemieślników, tragarzy i przewoźników; bóg pustyni i wiatru | |
Sokar (grobowiec Totmesa III w Dolinie Królów | |
Inne imiona |
Seker, Sekeri |
---|---|
Występowanie | |
Wcielenie zwierzęce |
sokół |
Teren kultu |
Sokar (Seker, Sekeri; gr. Sokaris, Socharis) – w mitologii egipskiej bóstwo dokonujące przyjęcia i oczyszczenia zmarłego władcy oraz przenoszący go na swej barce do niebios[1]; patron metalurgów, rzemieślników i tragarzy (nosicieli lektyk) oraz wszelkich przewoźników.
Był także bogiem pustyni[2] i wiatru, w życiu pozagrobowym strażnikiem wejścia do podziemi[potrzebny przypis] oraz opiekunem memfickiej nekropoli w Sakkarze, której nazwa najprawdopodobniej pochodzi od jego imienia. Miał postać sokoła lub mumii z głową tego ptaka[2].
Sokar był obecny w różnych ceremoniach religijnych, odgrywał ważną rolę m.in. w misteriach ozyriańskich. W Epoce Późnej był identyfikowany z Ptahem i Ozyrysem, co spowodowało z czasem jego integrację z tymi bogami i powstanie jednego bóstwa zmarłych o imieniu Ptah-Sokar-Ozyrys. Wtedy też dodano mu za małżonkę Sechmet, wcześniej żonę Ptaha[3]. Jego związek z rytuałami pogrzebowymi trwał do końca starożytnej cywilizacji egipskiej.