 Sopotnia w Sopotni Wielkiej | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | 14,0 km |
| Źródło | |
| Miejsce | wschodnie zbocza masywu Rysianki |
| Wysokość |
1220–1240 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Koszarawa |
| Miejsce | |
| Wysokość |
470 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego  | |
Położenie na mapie gminy Jeleśnia  | |
Sopotnia – potok, dopływ rzeki Koszarawa[1]. Na niektórych mapach ma nazwę Sopotnia Wielka[2]. Ma źródła na wysokości 1220 – 1240 m n.p.m. na północno-wschodnich stokach Rysianki. Spływa początkowo w kierunku północno-wschodnim, a następnie północnym. Jego dolina oddziela należący do Grupy Pilska północny grzbiet Pilska ze szczytami Trzy Kopce, Palenica, Sypurzeń, Buczynka, Malorka, Uszczawne Niżne, Łabysówka i Krzyżowa od należącego do Grupy Lipowskiego Wierchu i Romanki grzbietu ze szczytami Rysianka, Romanka, Kotarnica i Łazy. Płynie przez miejscowość Sopotnia Wielka, a następnie Sopotnia Mała, na terenie której do Sopotni z lewej strony uchodzi jej największy dopływ – Sopotnianka (Sopotnia Mała). Wkrótce potem Sopotnia uchodzi do Koszarawy jako jej lewy dopływ. Następuje to na wysokości 412 m[3].
Sopotnia ma kamieniste koryto z licznymi progami. Największy z nich znajduje się w centrum miejscowości Sopotnia Wielka. Ma on wysokość 10 m i tworzy Wodospad w Sopotni Wielkiej będący największym wodospadem w całych polskich Beskidach[4].
Cała zlewnia Sopotni znajduje się w Beskidzie Żywieckim. Większa jej część (wyłączając dopływ Sopotnianka) znajduje się w górzystych i zalesionych obszarach, jedynie dolna na zabudowanych i rolniczych obszarach miejscowości Sopotnia Wielka i Sopotnia Mała. Największe dopływy to potoki[3]:
- lewe: W Ciemnym, W Kotarnicy, Potok Pierlaków, Sopotnianka
- prawe: Z Marszałkowej, W Cebuli.
Doliną Sopotni biegnie droga, która prowadzi daleko poza obszary zabudowane, aż na stoki Rysianki, jej górna część jednak to droga leśna zamknięta dla pojazdów samochodowych. Od ostatniego przystanku PKS w Sopotni Wielkiej prowadzi nią znakowany szlak turystyki pieszej[2].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 261, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2012-09-10].
- ↑ Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.