Back Massaspektrometrie Afrikaans مطيافية الكتلة Arabic Espectrómetru de mases AST Mass-spektrometriya Azerbaijani Мас-спектраметрыя Byelorussian Масспектрометрия Bulgarian Masena spektrofotometrija BS Espectrometria de masses Catalan شەبەنگپێوی بارستایی CKB Hmotnostní spektrometrie Czech
Spektrometria mas (MS, z ang. mass spectrometry) – technika analityczna zaliczana do metod spektroskopowych, której podstawą jest pomiar stosunku masy do ładunku elektrycznego danego jonu[1].
Pierwszy spektrometr mas został zbudowany przez J.J. Thomsona w 1911 roku[2]. Współcześnie istnieje wiele odmian tej techniki, z których każda ma inne zastosowanie i wymaga stosowania aparatów o innej konstrukcji. Wszystkie te techniki są jednak oparte na jonizacji cząsteczek lub atomów, a następnie detekcji liczby jonów w funkcji ich stosunku masy do ładunku (m/z). Wyniki działania spektrometru mas są przedstawiane w postaci tzw. widma masowego[1].
Spektrometria mas służy do:
- identyfikacji związków chemicznych i ich mieszanin[1],
- ustalania struktury związków chemicznych[3],
- ustalania ich składu pierwiastkowego,
- ustalania składu izotopowego analizowanych substancji[4], co m.in. umożliwia określenie ich źródła pochodzenia
- precyzyjnego ustalania składu złożonych mieszanin związków o dużych masach molowych w proteomice[5][6], metabolomice[7], badaniach materiałowych i chemii polimerów[8].
- ↑ a b c Mass Spectrometry. A textbook. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg, 2011. DOI: 10.1007/978-3-642-10711-5. ISBN 978-3-642-10711-5.
- ↑ Gary. Siuzdak: Mass spectrometry for biotechnolog. San Diego, Calif.: Academic Press, 1996. ISBN 0-12-647471-0.
- ↑ M. Sharon. Biochemistry. Structural MS pulls its weight. „Science”. 340 (6136), s. 1059–1060, 2013. DOI: 10.1126/science.1236303. PMID: 23723227.
- ↑ M. Tanimizu, Y. Sohrin, T. Hirata. Heavy element stable isotope ratios: analytical approaches and applications. „Anal Bioanal Chem”. 405 (9), s. 2771–2783, 2013. DOI: 10.1007/s00216-013-6728-1. PMID: 23397089.
- ↑ R. Aebersold, M. Mann. Mass spectrometry-based proteomics. „Nature”. 422 (6928), s. 198–207, 2003. DOI: 10.1038/nature01511. PMID: 12634793.
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieWalther-2010BŁĄD PRZYPISÓW - ↑ F. Di Girolamo, I. Lante, M. Muraca, L. Putignani. The Role of Mass Spectrometry in the Omics Era. „Curr Org Chem”. 17 (23), s. 2891–2905, 2013. DOI: 10.2174/1385272817888131118162725. PMID: 24376367.
- ↑ M.R. Paine, P.J. Barker, S.J. Blanksby. Ambient ionisation mass spectrometry for the characterisation of polymers and polymer additives: a review. „Anal Chim Acta”. 808, s. 70–82, 2014. DOI: 10.1016/j.aca.2013.10.001. PMID: 24370094.