Spice Girls

Spice Girls
Ilustracja
Na koncercie w 2007 (od lewej): Melanie Chisholm, Victoria Beckham, Geri Halliwell, Melanie Brown i Emma Bunton.
Inne nazwy

Touch (1994)
Spice (1995)

Rok założenia

1994

Rok rozwiązania

2000

Pochodzenie

Londyn,  Wielka Brytania

Gatunek

pop[1], dance-pop[1], teen pop[1]

Aktywność

1994–2000, 2007–2008, 2012, 2016, od 2018

Wydawnictwo

Virgin

Skład
Melanie Brown
Victoria Beckham
Melanie Chisholm
Geri Halliwell
Emma Bunton
Strona internetowa

Spice Girlsbrytyjska żeńska grupa wokalna, wykonująca muzykę pop, powstała w 1994 roku pod nazwą Touch. Zespół tworzyły Melanie Brown („Scary Spice”), Melanie Chisholm („Sporty Spice”), Emma Bunton („Baby Spice”), Geri Halliwell („Ginger Spice”) i Victoria Adams („Posh Spice”). W 1996 grupa podpisała kontrakt z wytwórnią Virgin Records i wydała debiutancki singel „Wannabe”, który zdobył pierwsze miejsce list przebojów w 37 krajach[2][3] i uczynił formację światowym fenomenem. Pierwszy album, „Spice”, został sprzedany w ponad 31 milionach kopii na całym świecie, stając się najchętniej kupowanym albumem wykonywanym przez żeński zespół w historii[4][5]. Jego następca, „Spiceworld”, został rozprowadzony w ponad 20 milionach kopii[6]. Spice Girls sprzedały 85 milionów nagrań na świecie[7][8][9], co czyni je najlepiej sprzedającą się żeńską grupą wszech czasów, jedną z najlepiej sprzedających się grup muzyki pop w historii[8][10] oraz największym fenomenem brytyjskiej muzyki rozrywkowej od czasu The Beatles[11][12][13]. Spośród najpopularniejszych ikon popkultury lat 90., magazyn Time okrzyknął je „bezsprzecznie najlepiej rozpoznawaną twarzą” młodzieżowego ruchu Cool Britannia[14].

Do ich sukcesu przyczyniły się m.in. międzynarodowe rekordy sprzedaży albumów i singli, trasa koncertowa w latach 2007–2008, obsesja ze strony fanów (zwłaszcza młodszego pokolenia), liczne reklamy oraz produkcja towarów rozpowszechniających nazwę i wizerunek zespołu, kultowe symbole popularyzowane przez członkinie (m.in. słynna sukienka Union Jack należąca do Halliwell) oraz drugi najchętniej oglądany film roku 1997, Spice World. Grupa stała się jedną z największych „maszyn” marketingu[15], zarabiając nawet 75 milionów dolarów rocznie. Pod kierownictwem mentora i menedżera Simona Fullera, Spice Girls chętnie reklamowały swoją twórczość i często gościły w mediach, stając się jednym z ważniejszych tematów w brytyjskiej i światowej prasie. W 1996, magazyn Top of the Pops nadał każdej z członkiń pseudonimy, które stały się niemal podstawą w rozpoznawaniu wokalistek. Według dziennikarza Rolling Stone i biografisty Davida Sinclaira, „Scary, Baby, Ginger, Posh and Sporty były najbardziej rozpoznawalną grupą osobowości od czasu Johna, Paula, George’a i Ringo[16]. Ze względu na feministyczny slogan „Girl Power” zespół stał się ikoną popkultury lat 90. XX wieku[17][18]. Przez niektórych krytyków Spice Girls są rozpoznawalne jako „druga fala” muzycznej brytyjskiej inwazji[19].

  1. a b c Stephen Thomas Erlewine: Spice Girls Biography. allmusic.com. [dostęp 2012-12-19]. (ang.).
  2. Simon Fuller: Guiding pop culture.. BBC News, 18 czerwca 2003. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  3. Don Jeffrey: Girl Power! Spice Girls. Billboard, 8 lutego 1997. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  4. Sam Rigby: Why Spice Girls’ „Wannabe” is the catchiest song of all time. BBC, 8 lipca 2016. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  5. Robert Sickels: 100 Entertainers Who Changed America, An Encyclopedia of Pop Culture. 8 sierpnia 2013. ISBN 978-1-59884-831-1. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  6. David Sinclair: The Prefab Five are back. Are you ready?. The Times, 30 sierpnia 2008. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  7. „My Life as a Spice Girl: Geri „Ginger Spice” Halliwell (Now Horner) Looks Back at the Beginnings of a Pop Culture Phenomenon”. Marie Claire, 12 lipca 2016. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  8. a b Alice Jones: Will Spice Girls inspired musical Viva Forever! spice up my life again?. The Independent, 5 grudnia 2012. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  9. Spice Girls collection mission for Liz West. BBC News, 27 stycznia 2011. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  10. Rebecca Thomas: TLC’s Left Eye Remembered: 10 Years Later. MTV News, 25 kwietnia 2012. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  11. New Spice Girls documentary on BBC One. BBC News, 19 października 2007. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  12. 1998: Ginger leaves the Spice Girls. BBC, 31 maja 1998. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  13. Ryan Dawson: „Beatlemania and Girl Power: An Anatomy of Fame”. Bigger Than Jesus: Essays On Popular Music.. 28 kwietnia 2005. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  14. Olivia B. Waxman: An Important Lesson in British History From the Spice Girls. TIME, 8 lipca 2016. [dostęp 2018-02-16]. (ang.).
  15. Benjamin Svetkey: Cover Story: Tour Divorce?. Entertainment Weekly, 17 lipca 1998. [dostęp 2018-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-12)].
  16. David Sinclair: Wannabe: How the Spice Girls Reinvented Pop Fame. Omnibus Press, 2004. ISBN 0-7119-8643-6.
  17. Sherrie A. Inness: Millenium Girls: Today’s Girls Around the World. Rowman & Littlefield, 1998. ISBN 978-0-8476-9137-1.
  18. Allmusic: Spice Girls’ Biography. [dostęp 2018-02-19].
  19. Sterling Wong: Are Adele, Mumford and Sons Sign of a New British Invasion? – Music, Celebrity, Artist News. MTV News, 13 kwietnia 2011. [dostęp 2018-02-19].

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy