 nr rej. kl.V-114/15/57 z 30.09.1957; A-127a z 11.06.1977 (dec.: A-125) z 18.06.1977
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
komunalny |
| Stan cmentarza |
czynny |
| Powierzchnia cmentarza |
ok. 3,5 ha |
| Liczba kwater cmentarnych |
23 |
| Data otwarcia |
ok. 1790 |
| Zarządca |
Miejski Zarząd Cmentarzy w Tarnowie |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Tarnowa  | |
 50°00′31″N 20°59′19″E/50,008611 20,988611
| |
| Strona internetowa | |
Stary Cmentarz – jedna z najstarszych nekropolii w Tarnowie. Cmentarz powstał na przedmieściu Zabłocie. Dawniej nazywano go Cmentarzem Zabłockim. Obecnie jest to cmentarz komunalny. Utworzenie cmentarza to pokłosie dekretu nakazującego zamknięcie cmentarzy znajdujących się na terenie miast, wydanego przez cesarza Józefa II w 1784 roku. Dokładna data (ok. 1790 r.) jego otwarcia nie jest znana.
Otoczony murem o falistej linii cmentarz zajmuje obszar pomiędzy ulicą Tuchowską a potokiem Wątok. Brama główna znajduje się przy ulicy Narutowicza. Mur zbudowano według projektu Franciszka von Grottgera. Cmentarz był stopniowo powiększany, obecny obszar zajmuje od roku 1904. Na nekropolii zachowały się nagrobki w stylu barokowym, klasycystycznym i neogotyckim. Najstarszy nagrobek należy do zmarłej w 1795 roku Anny Karoliny z Lubomirskich Radziwiłłowej, żony księcia Karola Radziwiłła „Panie Kochanku”. Inskrypcja zawiera błędną datę jej śmierci.
Na terenie wydzielonym ze cmentarza w 1966 roku postawiono Pomnik Ofiar Wojny i Faszyzmu.