Łodzia | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1599 |
Data i miejsce śmierci |
16 lutego 1665 |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Aleksandra Katarzyna (zam. Jan Klemens Branicki) |
Stefan Czarniecki herbu Łodzia (ur. ok. 1599 w Czarncy, zm. 16 lutego 1665 w Sokołówce) – polski dowódca wojskowy, oboźny koronny (dworski)[1], kasztelan kijowski od 1652, starosta niegrodowy kowelski od 1655, regimentarz od 1656, wojewoda ruski od 1657, starosta tykociński od 1659, wojewoda kijowski od 1664, hetman polny koronny w 1665, starosta ratneński w 1657 roku[2], starosta niegrodowy kaniowski w 1659 roku[3], starosta chęciński od 1664 roku[4].
Uczestnik wojny partyzanckiej przeciw wojskom Karola X Gustawa w czasie potopu szwedzkiego, uczestnik walk przeciw powstańcom Chmielnickiego, w trakcie wojny polsko-rosyjskiej (1654–1667). Jest jedną z postaci wymienionych w tekście Hymnu Polski.