Syncytialny wirus oddechowy

Syncytialny wirus oddechowy, RSV (od ang. respiratory syncytial virus) – wirus RNA o wielkości 150–300 nm, należący do rodziny Paramyxoviridae, rodzaju Pneumovirus.

Nazwa wirusa jest związana z faktem, że w trakcie replikacji wirusa dochodzi do łączenia się sąsiednich komórek w duże wielojądrzaste syncytia (zespólnie).

Obecnie rozróżnia się dwa typy antygenowe wirusa (A i B), w obrębie których istnieją bardzo liczne serotypy.

Wirus RSV jest głównym patogenem odpowiedzialnym za infekcje dróg oddechowych u większych dzieci oraz najczęstszą przyczyną chorób dolnych dróg oddechowych u niemowląt^{[potrzebny przypis]}. W przypadku epidemii zapadalność wynosi ponad 50% (w zbiorowiskach dziecięcych typu żłobki dochodzi do 100%) i jest przyczyną 75% hospitalizacji dzieci z zapaleniem oskrzelików i 25% z zapaleniem płuc^{[potrzebny przypis]}. U młodzieży i dorosłych choroba przebiega łagodnie, ponownie cechując się dużą chorobowością u osób starszych, zwłaszcza w przypadku przebywania w zbiorowościach, tak jak domy opieki i osób z zaburzeniami odporności^{[potrzebny przypis]}.

Zakażenie szerzy się drogą kropelkową, za pomocą bezpośredniego kontaktu. Okres wylęgania choroby wynosi od 4 do 6 dni, natomiast okres wydalania wirusa około 14 dni.