Synkopa (fonetyka)

Synkopa (gr. συγκοπή synkopḗ „obcięcie”, od συγκόπτω synkóptō „przycinać”)^[1]^[2] – zjawisko fonetyczne polegające na zaniku śródgłosowej nieakcentowanej samogłoski lub całej sylaby z wyrazu, co pociąga za sobą jego skrócenie^[3]. Jest to charakterystyczny proces w niestarannej, szybkiej wymowie, np. impra → impreza^[4].

Do wyrazów synkopowanych należą: wogle (pot. forma w ogóle) czy orginalny (oryginalny). Synkopa może również zachodzić przy zapożyczaniu wyrazów: łac. limpĭdus → hiszp. limpio (czysty)^[3].

↑ WładysławW. Kopaliński WładysławW., synkopa, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-03] .
↑ Henry George Liddell, Robert Scott: συγκοπή. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-14]. (ang.).
↑ ^a ^b Piotr Sorbet: Próba klasyfikacji zmian paragogicznych w językach romańskich. [w:] Uniwersytet Łódzki [on-line]. [dostęp 2017-12-11].
↑ Jan Miodek, Włodzimierz Wysoczański: Rozprawy Komisji Językowej. [w:] Wrocławskie Towarzystwo Nauk [on-line]. [dostęp 2017-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-12)].

[1] WładysławW. Kopaliński WładysławW., synkopa, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-03] .

[2] Henry George Liddell, Robert Scott: συγκοπή. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-14]. (ang.).

[sor-3] Piotr Sorbet: Próba klasyfikacji zmian paragogicznych w językach romańskich. [w:] Uniwersytet Łódzki [on-line]. [dostęp 2017-12-11].

[4] Jan Miodek, Włodzimierz Wysoczański: Rozprawy Komisji Językowej. [w:] Wrocławskie Towarzystwo Nauk [on-line]. [dostęp 2017-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-12)].

[1]

[2]

[3]

[4]

Synkopa (fonetyka)

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia