Synurbizacja – w ekologii jest to proces dostosowania się populacji zwierzęcych do specyficznych warunków panujących w miastach[1]. Termin ten został po raz pierwszy użyty w 1978 roku w pracy Romana Andrzejewskiego i współpracowników, poświęconej ekologii myszy polnych w Warszawie[2].
Wśród zwierząt zasiedlających miasta najczęściej obserwowane są zmiany o charakterze etologicznym, np. zachowania agresywne, śmiałość wobec ludzi, „proszenie” o pokarm, zmiana aktywności z nocnej na dzienną, itp. Zmiany w populacjach mogą sięgać jednak cech fizjologicznych i genetycznych. Przykładami populacji synurbijnych mogą być kosy czy myszy polne. Synurbizacja jest pojęciem węższym w stosunku do synantropizacji.
- ↑ Tomasz Dębiec. Nie ma jak w Katowicach. „Echa Leśne”. 4(614), s. 35, 2013. ISSN 1230-0071.
- ↑ Roman Andrzejewski, Joanna Babińska-Werka, Joanna Gliwicz, Jacek Goszczyński. Synurbization Processes in Population of Apodemus agrarius I. Characteristics of Populations in an Urbanization Gradient. „Acta Theriologica”. 23(20): 341–358, 1978. Springer. [dostęp 2013-11-20]. (ang.).