Szamszi-Adad I

Zasięg terytorialny królestwa Szamszi-Adada I (1814-1782 p.n.e.)

Szamszi-Adad (I), syn Ila-kabkabi, pomaszerował do Karduniasz (Babilonu) w czasie, gdy Naram-Sin (był królem Asyrii). Gdy Ibni-Adad pełnił urząd limmu Szamszi-Adad (I) wyruszył z Karduniasz i zajął miasto Ekallatum. Przez 3 lata pozostawał w Ekallatum. Gdy Atamar-Isztar pełnił urząd limmu, Szamszi-Adad (I) pomaszerował z Ekallatum (do Aszur) i usunął z tronu Eriszuma (II), syna Naram-Sina. (Sam) zasiadł na tronie i panował przez 33 lata[1][2]

Szamszi-Adad I (akadyjskie Šamšī-Adad; amoryckie Šamšī-Addu - tłum. „Słońcem moim jest bóg Adad[3]) – Amoryta, syn Ila-kabkabi z miasta Terqa, założyciel amoryckiej dynastii państwa asyryjskiego; twórca pierwszego asyryjskiego imperium. Według Asyryjskiej listy królów panować miał przez 33 lata[1][2] (1814-1782 p.n.e.). Prowadził intensywną politykę podbojów, która doprowadziła Asyrię do pozycji mocarstwa w północnej Mezopotamii. Opanował terytoria od gór Zagros po Syrię i dotarł nawet do Morza Śródziemnego.

  1. a b Jean-Jacques Glassner, Mesopotamian.., s. 138-139
  2. a b A.K. Grayson Königslisten..., s. 106.
  3. hasło šamšu, The Assyrian Dictionary, tom 17 (Š/1), The Oriental Institute, Chicago 1989, s. 337.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in