Sziwa Asar be-Tamuz

Sziwa Asar be-Tam(m)uz^[1]  (hebr. ‏שבעה עשר בתמוז‎, dosł. „siedemnasty tamuz”^[2] ; jid. ‏שבֿעה־עשׂר־בתּמוז‎ Sziwoser-betamez) – post, obowiązujący Żydów w siedemnastym dniu miesiąca tamuz i rozpoczynający trzytygodniową żałobę trwającą do święta Tisza be-Aw^[1] .

Post ten, zachowywany od wschodu do zachodu słońca, ma upamiętniać wyłom w murach Jerozolimy, dokonany przez Babilończyków po osiemnastu miesiącach oblegania miasta przez Nabuchodonozora II. Nastąpiło to w 586 r. p.n.e. i doprowadziło ostatecznie do zburzenia Pierwszej Świątyni^[1] [2] . Zgodnie z Biblią, wyłomu tego dokonano w dziewiątym dniu miesiąca tamuz (Księga Jeremiasza 52, 6–7^[3]), jednak według Talmudu jest to błędna data, która pojawiła się w wyniku zamętu po zburzeniu Pierwszej Świątyni^[2] .

Dzień 17 tamuz łączony jest także z innymi nieszczęśliwymi wydarzeniami w historii Żydów^[1] [2] :

• W 70 r. n.e. rzymskie wojska Tytusa oblegające Jerozolimę dokonały wyłomu w murach miasta, co doprowadziło do zburzenia Drugiej Świątyni.
• Według tradycji talmudycznej w tym dniu roku Mojżesz potłukł tablice przymierza, a także na ten dzień przypadł koniec składania porannych i wieczornych ofiar w Świątyni Jerozolimskiej.

Po nadejściu Mesjasza dzień postu Sziwa Asar be-Tamuz ma się zamienić w radosne święto^[2] .