Back فن هلنستي Arabic Art hel·lenístic Catalan Ελληνιστική τέχνη Greek Hellenistic art English Helenisma arto Esperanto Arte helenístico Spanish Hellenistinen taide Finnish Art hellénistique French Arte helenística Galician אמנות הלניסטית HE
Sztuka grecka okresu hellenistycznego – ostatni etap rozwoju sztuki starogreckiej, obejmujący czasy od śmierci Aleksandra Macedońskiego (323 p.n.e.) do przejęcia Egiptu Ptolemeuszy przez Rzymian (30 p.n.e.).
Podboje Aleksandra Wielkiego rozszerzyły zasięg oddziaływania sztuki greckiej na wiele podbitych ziem, mających już wcześniej bogate tradycje kulturowe (np. Egipt, Mezopotamia, Persja czy dolina Indusu). Przenikanie się elementów greckich i orientalnych, a także (w późniejszym okresie) italskich, zdecydowało o dalszych kierunkach rozwoju sztuki hellenistycznej. Liczni jej twórcy wywodzący się z tradycyjnych ośrodków artystycznych Grecji i czerpiący z bogatej spuścizny, poszukiwali nowych form wyrazu, pełniej odpowiadających nowej rzeczywistości. Wraz z ekspansją terytorialną Greków powstały nowe ośrodki twórcze, gdzie miejscowe tradycje wywierały wpływ na tamtejszych artystów.
Nastąpił rozkwit nauk przyrodniczych i filozofii. Zainteresowanie człowiekiem i jego rozwojem osobowym odbiło się w sztuce licznymi portretami ludzi różnej kondycji, wszelkich ras i warstw społecznych; zdrowych, kalekich i starców. W przedstawieniach reliefów i obrazów neutralne tło zastąpiły rozwinięte pejzaże. Klasyczną idealizację wyobrażeń wyparły tendencje naturalistyczne, a klasyczna harmonia ustąpiła miejsca ekspresji oraz kontrastowi piękna i brzydoty.