Szymon bar Kochba, hebr. שמעון בר כוכבא (zm. 135) – dowódca drugiej wojny żydowsko-rzymskiej zwanej Powstaniem Bar-Kochby w latach 132-135. Założył niepodległe żydowskie państwo izraelskie, którym rządził jako nasi (książę). Zostało podbite przez Rzymian w 135 roku po dwóch latach wojny.
Pierwotnie nazywał się Szymon ben Kosiba, otrzymał nazwisko Bar Kochba (co oznacza w języku aramejskim dosłownie „Syn Gwiazdy”; odnosi się to do 17 wersu 24 rozdziału Księgi Liczb, w którym mowa jest o wschodzącej Gwieździe Jakuba) od żydowskiego mędrca rabina Akiby ben Josefa.
Jest autorem 2 krótkich listów odkrytych w Wadi Murabba’at Musa w 1951 r. i 15 znalezionych w Nachal Chewer na początku lat 60. XX w[1]. Żadnego z nich jednak własnoręcznie nie podpisał[2].
Przez sławnego rabina Akibę został ogłoszony mesjaszem[3]. Jednak po nieudanym powstaniu wielu rabinackich pisarzy obarczyło go przydomkiem Bar Kozeba, co oznacza w języku aramejskim Syna Kłamstwa[1].
W ocenie Euzebiusza z Cezarei był on tylko mordercą i rozbójnikiem[4]
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Onet