Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Zakłady „Bolszewik” w Leningradzie i |
Typ pojazdu | |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
3 |
Historia | |
Prototypy |
1931 |
Produkcja |
1931–1940 |
Wycofanie |
1945 |
Egzemplarze |
ok. 12 000 |
Dane techniczne | |
Silnik |
silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy GAZ T-26 o mocy 91 KM |
Transmisja |
mechaniczna |
Poj. zb. paliwa |
292 l. benzyny |
Pancerz |
grubość: 6 – 10/11/13/16/20 mm (zależnie od wersji) |
Długość |
4,62 m |
Szerokość |
2,44 m |
Wysokość |
2,33 – 2,41 m (w zależności od wersji) |
Prześwit |
0,37 – 0,38 m (w zależności od wersji) |
Masa |
8 200 (T-26 mod. 1931) – 10 290 kg (T-26-1) |
Moc jedn. |
7,5 – 10,2 KM/t |
Nacisk jedn. |
0,5 - 0,6 kg/cm² |
Osiągi | |
Prędkość |
30 km/h (po drodze) |
Zasięg pojazdu |
120 km (późniejsze wersje 220 – 240 km) (po drodze) |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
0,8 m |
Rowy (szer.) |
2,0 - 2,65 m |
Ściany (wys.) |
0,75 m |
Kąt podjazdu |
40° |
Przechył boczny |
22° |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x armata wz. 1932 kal. 45 mm lub armata 20-K wz. 1934 kal. 45 mm 1 - 3 karabiny maszynowe DT kal. 7,62 mm | |
Wyposażenie | |
71 TK-1 (od wersji model 1938) | |
Użytkownicy | |
ZSRR, Hiszpania, Finlandia, Niemcy, Chiny, Turcja, Rumunia |
T-26 – czołg lekki, będący najbardziej udaną modyfikacją brytyjskiego czołgu Vickers E. W latach 1931–1940 wyprodukowano w ZSRR ponad 11 000 egzemplarzy, które używane były w wielu konfliktach światowych włącznie z II wojną światową. T-26 był najczęściej produkowanym czołgiem w okresie międzywojennym i uczestniczył z powodzeniem w hiszpańskiej wojnie domowej, walkach radziecko-japońskich, agresji ZSRR na Polskę i wojnie zimowej. Był podstawowym czołgiem Armii Czerwonej sprawnie produkowanym przez przemysł radziecki. Oprócz taniości produkcji znacznie poprawiono jego jakość w stosunku do pierwowzoru[1].