Taiaha

Ten artykuł od 2012-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Taiaha – oburęczna broń maoryska, wykonywana z twardego drewna, najczęściej z akeake (najtwardsze) oraz maire. Pomimo zewnętrznego podobieństwa do włóczni nie jest bronią miotaną, z zasady walczono nią jak kijem bojowym lub jak maczugą, zadając też ciosy kłute strona ostrą. Z tego też powodu trudno rozstrzygnąć do której z kategorii broni białej należy taiaha.

Składa się z trzech części:

• dolnej – mającej postać łopatki, lekko lub bardziej spłaszczonej – używanej często do zadawania ostatecznego ciosu,
• środkowej – mającej postać drąga (o okrągłym przekroju)
• górnej – ostro zakończonej. Na jej końcu znajduje się tzw. głowa, bogato rzeźbiona w tradycyjny sposób, z oczami z muszli paua i językiem (arero), które jest jednocześnie ostrzem.

Taiaha nie ma stałych wymiarów i każdorazowo dopasowana jest do wzrostu: ma sięgać od ziemi do brody wojownika. Według tradycji, tylko Maorys może używać tej broni.