Taniec rytmiczny (ang. Rhythm dance, RD), do sezonu 2017/2018 taniec krótki (ang. Short dance, SD) – pierwszy segment zawodów łyżwiarskich w konkurencji par tanecznych. Został wprowadzony w sezonie 2010/2011 decyzją kongresu Międzynarodowej Unii Łyżwiarskiej (ISU) z czerwca 2010[1]. Powstał z połączenia tańca obowiązkowego (CD) i tańca oryginalnego (OD), które zostały wycofane w 2010 r[2].
Zasady tańca krótkiego powstały na bazie połączenia tańca obowiązkowego (CD), z którego zaczerpnięto wymagany wzór tańca (ang. pattern dance), ogłaszany przez ISU po zakończeniu sezonu poprzedzającego sezon, na który wydano decyzję, i tańca oryginalnego (OD), tj. wymaganie ustalonego rytmu, ale dowolnej choreografii w ramach ograniczeń obowiązkowego wykonania danej listy elementów łyżwiarskich takich jak twizzle, sekwencja kroków, podnoszenie. Taniec krótki trwa 3 minuty. Zawodnicy mogą wybierać dowolną muzykę, o ile pasuje ona do wymaganego rytmu / motywu.
Od sezonu 2018/2019 ISU dokonało zmiany nazwy tańca krótkiego na taniec rytmiczny[3].
Od sezonu 2022/2023 w kategorii seniorów ISU zrezygnowało z obowiązkowego wzoru tańca w tańcu rytmicznym zastępując go motywem przewodnim ze wskazaniem elementów obowiązkowych, ale nie narzucając obligatoryjnego wykonania elementu wzoru tańca[4].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie ISU2018