Tell[1][2], także tall[2] – typ stanowiska archeologicznego, utworzonego z nawarstwiających się wskutek długotrwałego osadnictwa, szczątków osad ludzkich[3].
Po raz pierwszy zjawisko akumulacji poziomów stratygraficznych osadnictwa ludzkiego na stanowisku tego typu zostało zauważone przez Heinricha Schliemanna i Wilhelma Dörpfelda podczas prac wykopaliskowych w Troi w latach 70. i 80. XIX wieku. Pierwsze naukowe metody prac wykopaliskowych na tego typu stanowisku opracowali William Flinders Petrie i Frederick J. Bliss podczas wykopalisk w Tell el-Hesi w latach 1890–1892[4][5].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Majewski
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie pwn
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Darvill
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Negev