Back تيوداتو اباتو ARZ Теодато Ипато Bulgarian Teodato Ipato Danish Diodato Ipato German Τεοντάτο (δόγης) Greek Teodato Ipato English Teodato Ipato Spanish Teodato Ipato French תאודאטו איפאטו HE Teodato Ipato Hungarian
.jpg) Rycina Antonio Nani, 1867 | |
| |
| doża Wenecji | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Ojciec | |
Teodato Ipato lub Diodato Ipato – doża wenecki od 742 do 755. Był synem poprzedniego doży – Orso Ipato.
W 739 lub 740 roku pełnił przez rok funkcję magistra militum, faktycznego władcy Wenecji, po zniesieniu funkcji doży. Gdy przywrócono ją w roku 742, objął ją jako syn Orso.
Teodato przeniósł stolicę Republiki Weneckiej z Eraclei do Malamocco. W 751 roku bizantyjski Egzarchat Rawenny został opanowany przez Longobardów. Wenecja stała się ostatnim bizantyjskim sprzymierzeńcem w północnej Italii. W tym samym roku Frankowie obalili ostatniego władcę z dynastii Merowingów – Childeryka III, a wybrany nowy władca Pepin Krótki (z dynastii Karolingów) był zaprzysiężonym sojusznikiem papieża i wrogiem Longobardów. Wenecja stała się w tym momencie praktycznie niepodległym państwem. Teodato nie cieszył się swoją władzą za długo: został obalony i oślepiony w 755 przez Gaulo Galla, który uzurpował sobie tron książęcy.