Terraferma

Terraferma, Domini di Terraferma - dosłownie: "ziemia zamknięta" – tak określano część terenów podlegających Republice Weneckiej w czasach jej świetności. Mianem terraferma określano posiadłości bezpośrednio przylegające do miasta Wenecja, które stanowiły jego najbliższe zaplecze gospodarcze i jednocześnie osłonę na wypadek ataku od strony lądu. Obszar Terrafermy przez większość czasu istnienia Republiki obejmował tereny nad dolnym Padem, od Zatoki Weneckiej i Friuli po wschodnie regiony Lombardii - sięgając najdalej rzeki Addy. Pozostałe posiadłości Republiki (począwszy od Istrii w kierunku wschodnim), które nie miały lądowego połączenia ze stolicą nazywano Domini da Màr - "ziemiami zamorskimi". Zarówno mieszkańcy terrafermy jak i ci z posiadłości zamorskich nie mieli żadnego wpływu na rządy w Republice, które były zmonopolizowane przez rodowitych mieszkańców Wenecji.