Tetrahydrofuran
|
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
oksolan
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
THF, tlenek butylenu, 1,4-epoksybutan, daw. czterowodorofuran
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C4H8O
|
Masa molowa
|
72,11 g/mol
|
Wygląd
|
przezroczysta, bezbarwna, łatwopalna ciecz[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
109-99-9
|
PubChem
|
8028
|
|
InChI
|
InChI=1S/C4H8O/c1-2-4-5-3-1/h1-4H2
|
InChIKey
|
WYURNTSHIVDZCO-UHFFFAOYSA-N
|
|
Właściwości
|
|
Gęstość
|
0,8833 g/cm³[2]; ciecz
|
|
Rozpuszczalność w wodzie
|
bez ograniczeń[1]
|
w innych rozpuszczalnikach
|
chloroform, bardzo dobrze w etanolu, eterze dietylowym, acetonie i benzenie[2]
|
|
Temperatura topnienia
|
−108,38 °C[2]
|
Temperatura wrzenia
|
66,0 °C[2]
|
Punkt krytyczny
|
267 °C[4]; 5,29 MPa[4]; 0,323 g/cm³[4]
|
logP
|
0,46[3]
|
Współczynnik załamania
|
1,4050 (589 nm)[2]
|
Lepkość
|
0,456 mPa·s[5]
|
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Alfa Aesar [dostęp 2016-02-12]
|
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI[7]
|
|
|
Zwroty H
|
H225, H319, H335, H351, EUH019
|
Zwroty P
|
P210, P261, P303+P361+P353, P305+P351+P338, P405, P501[9]
|
|
Europejskie oznakowanie substancji
|
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie
|
|
|
Łatwopalny (F)
|
Drażniący (Xi)
|
|
|
Zwroty R
|
R11, R19, R36/37
|
Zwroty S
|
S16, S29, S33
|
|
NFPA 704
|
Na podstawie podanego źródła[10]
|
|
|
|
Temperatura zapłonu
|
−14 °C[8]
|
Temperatura samozapłonu
|
321 °C[8]
|
Granice wybuchowości
|
2–11,8%[8]
|
Numer RTECS
|
LU5950000
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
furan, oksiran, dioksan, cyklopentan, eter dietylowy, BHT, tetrahydropiran
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Tetrahydrofuran (THF, nazwa systematyczna: oksolan) – organiczny związek chemiczny z grupy eterów cyklicznych, będący pochodną furanu. Stosowany jest głównie jako uniwersalny rozpuszczalnik organiczny.