kanton | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Data powstania |
1803 | ||||
Kod ISO 3166-2 |
CH-TI | ||||
Powierzchnia |
2812,16 km² | ||||
Populacja (31 grudnia 2021) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
125 os./km² | ||||
Języki urzędowe | |||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
Liczba okręgów |
8 | ||||
Liczba powiatów |
38 | ||||
Liczba gmin |
106 | ||||
Położenie na mapie Szwajcarii | |||||
46°17′N 8°47′E/46,283333 8,783333 | |||||
Strona internetowa |
Ticino (niem. Tessin; lmo. Tesín, Tisín; fr. Tessin; rm. Tessin) – najdalej wysunięty na południe kanton Szwajcarii. Tereny Ticino zostały zajęte przez Szwajcarów w XV i na początku XVI wieku, w 1803 kanton przystąpił do Konfederacji Szwajcarskiej jako pełnoprawny członek. Jego stolicą jest miasto Bellinzona. Językiem urzędowym kantonu jest język włoski, natomiast językiem mówionym jest język lombardzki - wyjątkiem jest gmina Bosco/Gurin, gdzie mówi się po alemańsku. W kantonie wykształciła się kuchnia Ticino, która ma wpływy włoskie.
Na terenie Ticino znajduje się włoska enklawa Campione d’Italia. Razem z częścią kantonu Gryzonia, Ticino tworzy tzw. Svizzera Italiana (pol. Szwajcarię włoskojęzyczną). Dialekty lombardzkie (koiné uçidentala) są wciąż szeroko używane, ale nie mają oficjalnego statusu. Najważniejsze miasta to Lugano, Locarno i stolica kantonu Bellinzona.