Toyota Avalon

Toyota Avalon

2005-2008 Toyota Avalon
Producent	Toyota
Okres produkcji	od 1994
Miejsce produkcji	Stany Zjednoczone, Georgetown
Poprzednik	Toyota Cressida
Następca	Toyota Aurion (na rynek australijski)
Dane techniczne
Segment	E
Typy nadwozia	4-drzwiowe sedan
Silniki	V6 3.0 1MZ-FE i 3.5 DOHC 24v Dual VVT-i
Skrzynia biegów	4-biegowa automatyczna, 5-biegowa automatyczna 6-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	5009 mm
Szerokość	1849 mm
Wysokość	1486 mm
Rozstaw osi	2819 mm
Masa własna	1583 kg
Zbiornik paliwa	70 l
Liczba miejsc	5/6
Dane dodatkowe
Pokrewne	Toyota Camry Lexus GS
Konkurencja	Buick Lucerne Mercury Grand Marquis Hyundai Azera Nissan Maxima Honda Legend
Multimedia w Wikimedia Commons

Toyota Avalon – sztandarowy samochód koncernu Toyota produkowany na płycie podłogowej Camry w Stanach Zjednoczonych. Od 1994 do lipca 2005 był również produkowany w Australii. Samochód z napędem na przednią oś i w zabudowie sedan. Pierwszy model zjechał z taśm fabryki Toyota Motor Manufacturing w Georgetown (Kentucky) 21 lutego 1994. Samochody te słyną z komfortu jazdy, trwałości i zadziwiającej bezawaryjności. Ewentualne naprawy ograniczają się do wymiany części eksploatacyjnych typu klocki hamulcowe itp. W modelach z rocznika 1994-99 pod maską pracował 200 konny, 3-litrowy silnik V6 1MZ-FE, stosowany również w późniejszych modelach Avalona. Niezwykle dynamiczny przy relatywnie niskim zużyciu paliwa sięgającym 8-14 l/100 km. W wielu rankingach Toyota Avalon plasuje się na najwyższej pozycji (całokształt) w swojej klasie. W Australii wybierany był trzykrotnie najmniej zawodnym pojazdem na tamtejszym rynku. Obecnie produkowana jest IV generacja tego modelu. W roku 2013 planowana jest prezentacja V generacji modelu Avalon. W Polsce samochód Toyota Avalon jest mało znany i niezbyt popularny, co korzystnie wpływa na cenę rynkową w/w modelu Toyoty.

Przez sympatyków marki Toyota, model Avalon został uznany za najmniej awaryjny w historii koncernu. Jednak 29 lipca 2010 amerykański oddział koncernu wezwał właścicieli ponad czterystu tysięcy egzemplarzy pojazdu do serwisu w celu naprawy elementu blokady układu kierowniczego^[1].