Transport aktywny

Ten artykuł od 2013-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Transport aktywny – rodzaj przenikania związków chemicznych przez błony komórkowe, który zachodzi z udziałem pewnych mechanizmów transportujących lub substancji przenośnikowych, ze środowiska o mniejszym stężeniu do środowiska o stężeniu większym, czyli wbrew gradientowi elektrochemicznemu (np. wchłanianie glukozy w jelicie cienkim). Odbywa się on za pośrednictwem receptorów błonowych. Taki transport wymaga dostarczenia energii chemicznej^[1] lub zmniejszenia entalpii swobodnej układu. Ich źródłami są odpowiednio:

• hydroliza cząsteczki ATP^[1] (dla transportu aktywnego pierwotnego),
• sprzężenie z transportem innego związku zgodnie z gradientem stężenia (dla transportu aktywnego wtórnego).

Przykładami transporterów aktywnych wtórnych (współtransporterów) są^[2]:

• symport – transportuje dwie substancje w tym samym kierunku (np. transport glukozy wraz z jonami sodu),
• antyport – transportuje dwie substancje w przeciwnych kierunkach (np. pompa sodowo-wapniowa).