| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Traugott Karol Grohmann (ur. 12 października 1785 w Sebnitz, zm. 25 sierpnia 1874 w Łodzi[1]) – fabrykant i przemysłowiec[2].
Przybył do Polski około roku 1820 z Saksonii i osiedlił się w Warszawie. Początkowo wytwarzał wyroby skórzane. W 1827 roku przeprowadził się do Zgierza i tu założył manufakturę wyrobów bawełnianych[2]. W roku 1833 w spółce z bratem Karolem, prowadził tkalnię płócien oraz przędzalnię bawełny.
W 1841 roku wraz z rodziną przeniósł się do Łodzi, tam przejął w dzierżawę teren zwany Lamusem i uruchomił przędzalnię mechaniczną. Wybudował fabrykę i dom przy zbiegu dzisiejszych ulic Tylnej i Targowej[3]. W 1853 roku zatrudniał 122 osoby, a roczne obroty wyniosły 55 460 rubli[2]. W latach 1852–1856 procesował się ze swoim bratem, który zarzucił mu oszustwa podatkowe. Proces przegrał, a Karol wystąpił ze spółki. W 1854 roku zainstalował w swoim przedsiębiorstwie maszynę parową.
Po śmierci Traugotta kierownictwo zakładów przejął jego syn, Ludwik, i przekształcił je w firmę „Ludwik Grohman”[2].
- ↑ Traugott Karol Grohman [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-06-21].
- ↑ a b c d Leszek Skrzydło: Rody fabrykanckie. Łódź: Oficyna Bibliofilów, 1999, s. 35. ISBN 83-87522-23-6.
- ↑ Joanna Podolska: Łódź. Łódź: Galaktyka, 2006, s. 59. ISBN 83-87914-95-9.