Trietyloamina
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
trietyloamina
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
N,N-dietyloetanoamina, trójetyloamina, TEA
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C6H15N
|
Inne wzory
|
(C2H5)3N; Et3N
|
Masa molowa
|
101,19 g/mol
|
Wygląd
|
bezbarwna ciecz[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
121-44-8
|
PubChem
|
8471
|
|
InChI
|
InChI=1S/C6H15N/c1-4-7(5-2)6-3/h4-6H2,1-3H3
|
InChIKey
|
ZMANZCXQSJIPKH-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2013-08-02]
|
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki
|
|
|
Zwroty H
|
H225, H302, H312, H314, H332
|
Zwroty P
|
P210, P280, P305+P351+P338, P310
|
|
Europejskie oznakowanie substancji
|
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie podanego źródła[8]
|
|
|
|
Żrący (C)
|
Łatwopalny (F)
|
Szkodliwy (Xn)
|
|
|
Zwroty R
|
R11, R20/21/22, R35
|
Zwroty S
|
S3, S16, S26, S29, S36/37/39, S45
|
|
Temperatura zapłonu
|
-15 °C[8]
|
Numer RTECS
|
YE0175000
|
Dawka śmiertelna
|
730 mg/kg (szczur, doustnie)[9]
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
etyloamina, dietyloamina, trimetyloamina, N,N-diizopropyloetyloamina, tetraetyloołów
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Trietyloamina (TEA) – organiczny związek chemiczny z grupy amin alifatycznych. Jest aminą trzeciorzędową. Jak większość amin ma nieprzyjemny dla człowieka, rybi zapach.
- ↑ a b Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ P.P. Góralski P.P., M.M. Wasiak M.M., A.A. Bald A.A., Heat Capacities, Speeds of Sound, and Isothermal Compressibilities of Some n-Amines and Tri-n-amines at 298.15 K, „Journal of Chemical & Engineering Data”, 47 (1), 2002, s. 83–86, DOI: 10.1021/je010206v [dostęp 2021-11-28] (ang.).1 stycznia
- ↑ DonaldD. Mackay DonaldD. (red.), Handbook of physical-chemical properties and environmental fate for organic chemicals. Vol. 4. Nitrogen and Sulfur Containing Compounds and Pesticides, wyd. 2, Boca Raton: CRC/Taylor & Francis, 2006, s. 3432, ISBN 1-56670-687-4, OCLC 60371396 (ang.).
- ↑ KarstenK. Eller KarstenK. i inni, Amines, Aliphatic, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 10, DOI: 10.1002/14356007.a02_001 (ang.).
- ↑ NizarN. Hafaiedh NizarN., AdelA. Toumi AdelA., MoncefM. Bouanz MoncefM., Dynamic Viscosity Study of Binary Mixtures Triethylamine + Water at Temperatures Ranging from (283.15 to 291.35) K, „Journal of Chemical & Engineering Data”, 54 (8), 2009, s. 2195–2199, DOI: 10.1021/je800982n [dostęp 2021-11-28] (ang.).
- ↑ a b c Samuel H.S.H. Yalkowsky Samuel H.S.H., YanY. He YanY., ParijatP. Jain ParijatP., Handbook of aqueous solubility data, wyd. 2, Boca Raton, FL: CRC Press, 2010, s. 333–334, ISBN 978-1-4398-0246-5, OCLC 671656094 (ang.).
- ↑ AnttiA. Vesala AnttiA. i inni, Thermodynamics of Transfer of Nonelectrolytes from Light to Heavy Water. I. Linear Free Energy Correlations of Free Energy of Transfer with Solubility and Heat of Melting of a Nonelectrolyte., „Acta Chemica Scandinavica”, 28a, 1974, s. 839–845, DOI: 10.3891/acta.chem.scand.28a-0839 [dostęp 2021-11-28] (ang.).
- ↑ a b Trietyloamina (nr T0886) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). [dostęp 2013-08-02].
- ↑ Trietyloamina (nr T0886) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2013-08-02]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)