Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Załoga |
3 |
Historia | |
Data oblotu |
31 grudnia 1968 |
Lata produkcji |
1975 – 1984 |
Wycofanie ze służby |
1978 (komunikacja pasażerska) |
Liczba egz. |
16 (oraz jeden nieukończony) |
Liczba wypadków • w tym katastrof |
2 |
Dane techniczne | |
Napęd |
4 x NK-144A (Tu-144S) 4 x Kolesow RD-36-51A (Tu-144D) |
Ciąg |
4 × 200 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość |
27,65 m (prototyp) / 28,80 m (produkcja) |
Długość |
59,40 m (prototyp) / 65,70 m (produkcja) |
Wysokość |
10,50 m |
Powierzchnia nośna |
469 m² (prototyp) / 506 m² (produkcja) |
Masa | |
Własna |
85 000 kg |
Startowa |
180 000 kg |
Paliwa |
70 000 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
2,3 Ma (2 500 km/h) |
Prędkość przelotowa |
2,1 Ma (2 300 km/h) |
Pułap |
18 000 m |
Zasięg |
4300 km (Tu-144S) / 6200 km (Tu-144D) |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
120-140 | |
Użytkownicy | |
Aerofłot | |
Rzuty | |
Tu-144 (ros. Ту-144) – radziecki naddźwiękowy samolot pasażerski skonstruowany przez biuro konstrukcyjne Andrieja Nikołajewicza Tupolewa. Na Zachodzie samolot nazwano Konkordskij z powodu podobieństwa tego samolotu do Concorda. Rosyjska telewizja TV6 sugerowała, że nazwa ta pochodzi od Concorde’a i nazwiska „radzieckiego konstruktora helikopterów”, Igora Sikorskiego[1]. Tu-144 uległ dwóm katastrofom.