USS Maine | |
Historia | |
Położenie stępki | |
---|---|
Wodowanie | |
US Navy | |
Wejście do służby | |
Los okrętu | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
6.682 ton |
Długość |
97 m |
Szerokość |
17,4 m |
Zanurzenie |
6,7 m |
Napęd | |
2 pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania 8 kotłów parowych moc: 9000 KM 2 śruby zapas paliwa: 896 t węgla | |
Prędkość |
17 węzłów (31 km/h) |
Uzbrojenie | |
patrz niżej | |
Załoga |
374 oficerów i marynarzy |
USS Maine (ACR-1) – amerykański krążownik pancerny, klasyfikowany także jako pancernik, pierwszy okręt US Navy o tej nazwie, jego zatonięcie po eksplozji w Hawanie było jedną z przyczyn wybuchu wojny amerykańsko-hiszpańskiej.
Kongres amerykański autoryzował budowę „Maine” 3 sierpnia 1886, stępkę położono 17 października 1888 w stoczni Marynarki Wojennej w Nowym Jorku (New York Navy Yard). Wodowany został 18 listopada 1889, wszedł do służby 17 września 1895.
„Maine” był pierwszym dużym okrętem pancernym zbudowanym w amerykańskich stoczniach – klasyfikowany był początkowo jako krążownik pancerny z oznaczeniem ACR-1 (Armored Cruiser no. 1), później jako pancernik II klasy. Ustępował jednakże krążownikom pancernym w prędkości, a typowym pancernikom tego okresu w opancerzeniu i uzbrojeniu, zbliżając się do klasy pancerników przybrzeżnych. Był jedynym okrętem swojego typu; projekt nie był oceniany jako udany.
Pancerz składał się z 613 ton najbardziej wytrzymałej stali Harveya, 498 ton stali niklowej i 34 ton zwykłej stali[1].