USS „Wasp” podczas służby w 1967 r. | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
18 marca 1942 |
Wodowanie |
17 sierpnia 1943 |
US Navy | |
Wejście do służby |
24 listopada 1943 |
Wycofanie ze służby |
1 lipca 1972 |
Los okrętu |
zezłomowany w 1973 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
po zbudowaniu: standardowa: |
Długość |
po zbudowaniu: pełna: 266 m |
Szerokość |
po zbudowaniu: na linii wodnej: 28 m |
Zanurzenie |
po zbudowaniu: lekkie: 8,66 m |
Zanurzenie maksymalne |
10,41 m |
Napęd | |
projektowany: 8 kotłów 4 turbiny parowe Westinghouse 4 śruby 150 000 shp | |
Prędkość |
33 węzły |
Zasięg |
27 000 km przy 15 węzłach |
Uzbrojenie | |
po zbudowaniu: 16 × Mk 12 127 mm 8 × 40 mm L/56 46 × 20 mm L/78 | |
Wyposażenie lotnicze | |
90–100 samolotów | |
Załoga |
2 600 ludzi |
USS Wasp (CV-18) – amerykański lotniskowiec typu Essex (podtyp krótki kadłub). Pierwotnie miał zostać nazwany Oriskany[1] – na cześć bitwy rozegranej 6 sierpnia 1777 roku w czasie wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, ale nazwa została ostatecznie zmieniona podczas budowy na cześć poprzednika „USS Wasp (CV-7)”[1], który został zatopiony 15 września 1942 roku.
Stępkę okrętu położono 18 marca 1942 roku w stoczni Fore River Shipyard w Braintree. Zwodowano go 17 sierpnia 1943 roku, a matką chrzestną była Julia M. Walsh – siostra senatora Davida I. Walsha. Jednostka weszła do służby w US Navy 24 listopada roku. Pierwszym dowódcą był komandor Clifton Sprague[1].
Okręt był w służbie w czasie II wojny światowej, za którą otrzymał 8 gwiazd bitewnych[1]. Przeszedł przez program SCB-27 i SCB-125. Brał udział w projekcie Gemini[1].
Wycofany ze służby w lipcu 1972 roku, został zezłomowany w 1973 roku[1].