Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poczmistrz generalny Wielkiej Brytanii | |
Okres |
od 1846 |
Następca | |
Lord tajnej pieczęci | |
Okres |
od 1858 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Ulick John de Burgh, 1. markiz Clanricarde KP (ur. 20 grudnia 1802 w Belmont, zm. 10 kwietnia 1874 w Londynie) – brytyjski arystokrata i polityk, członek stronnictwa wigów, minister w rządach lorda Johna Russella i lorda Palmerstona.
Był synem Johna de Burgha, 13. hrabiego Clanricarde, i Elizabeth Burke, córki sir Thomasa Burke’a, 1. baroneta. Wykształcenie odebrał w Eton College. Tytuł parowski odziedziczył po śmierci ojca w 1808. W 1825 r. otrzymał tytuł 1. markiza Clanricarde w parostwie Irlandii. W 1826 r. został 1. baronem Somerhill w parostwie Zjednoczonego Królestwa i zasiadł w Izbie Lordów.
Od stycznia do sierpnia 1826 r. był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1830–1834 był kapitanem Yeomen of the Guard. W 1831 r. został Lordem Namiestnikiem Galway. W latach 1838–1841 był ambasadorem w Rosji. W latach 1846–1852 był poczmistrzem generalnym. W 1858 r. został na krótko Lordem Tajnej Pieczęci.
Jego żoną była Harriet Canning (13 kwietnia 1804 - 8 stycznia 1876), córka premiera George’a Canninga i Joan Scott, córki generała-majora Johna Scotta. Ślub odbył się 4 kwietnia 1825 r. w Gloucester Lodge w Brompton. Ulick i Harriet mieli razem dwóch synów i pięć córek: