Back أونترمينش Arabic Adamcıq Azerbaijani Недачалавек Byelorussian Подчовек Bulgarian Untermensch Breton Infrahome Catalan Podčlověk Czech Untermensch Danish Untermensch German Ούντερμενς Greek
Untermensch (z niem. „podczłowiek”, mn. Untermenschen) – rasistowskie określenie używane w propagandzie nazistowskich Niemiec w stosunku do Żydów, Cyganów, Polaków[1][2][3], Serbów, Rosjan i innych narodów słowiańskich, jak i do przedstawicieli innych grup etnicznych uznawanych przez nazistów za „niearyjskie” (niegermańskie), oraz do ludzi niepełnosprawnych fizycznie, bądź umysłowo.
Odebranie ziemi podludziom miało według nazistów pozwolić „nadludziom” (niem. Übermensch), czyli Niemcom, na uzyskanie Lebensraumu (niem. przestrzeni życiowej). W nowym „aryjskim” społeczeństwie podludzie mieli wykonywać uciążliwe prace jako niewolnicy służący „rasie panów”. Zgodnie z propagandą, „nadludzi” w stosunku do „podludzi” nie obowiązywały zasady etyczne.
- ↑ Dyrektywa nr 1306 Ministerstwa Propagandy III Rzeszy z dnia 24 października 1939 „w sprawie traktowania ludności polskiej jako podludzi (Untermenschen)”: Czesław Madajczyk „Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa, 1970, tom 1, s. 483.
- ↑ Wojciech Roszkowski: Praca przymusowa obywateli polskich na rzecz Trzeciej Rzeszy na tle niemieckiej okupacji w latach 1939–1945. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”, 2007. Cytat: [...] od końca lat trzydziestych, a szczególnie w czasie drugiej wojny światowej, propaganda hitlerowska kreowała obraz Polaków jako typowych „podludzi”.
- ↑ Bogdan Musiał: Niemiecka polityka narodowościowa w okupowanej Polsce w latach 1939–1945. W: Pamięć i sprawiedliwość. Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej nr 2/06/2004. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2004, s. 17. ISSN 1427-7476. Cytat: [...] Zgodnie z ideologią narodowosocjalistyczną Słowianie, a więc także Polacy, uchodzili za „podludzi” i „rasowo mniej wartościowych”. Ponadto w Niemczech zawsze panowały silne antypolskie uprzedzenia, które bezbłędnie pasowały do narodowosocjalistycznej nauki o mniejszej wartości rasowej Polaków. Polacy ściągnęli na siebie szczególną nienawiść także dlatego, że jako pierwsi odważyli się stawić zbrojny opór narodowosocjalistycznym Niemcom.