Utylitaryzm Pigou odnosi się do wkładu brytyjskiego ekonomisty Arthura Pigou w myśl klasycznego utylitaryzmu
Pigou uznał całkowity dobrobyt społeczeństwa za sumę użyteczności członków społeczeństwa. Przyjął przy tym, że użyteczności te mają charakter addytywny i są porównywalne. Całkowity dobrobyt będzie miał zatem postać funkcji: gdzie n jest liczbą jednostek w społeczności, a x wszystkie cechy świata, mogące decydować o szczęściu jednostki. Pigou w swoich badaniach skupił się jedynie na dobrobycie ekonomicznym, czyli wynikającym ze źródeł mierzalnych w pieniądzu.