Vastitas Borealis

Vastitas Borealis (łac. Pustkowie Północne) – rozległy obszar nizinny na północnej półkuli Marsa, otaczający płaskowyż Planum Boreum, na którym znajduje się północny biegun planety. Jest on położony 4-5 km poniżej średniego promienia planety, od położonych w kierunku południowym wyżyn oddziela go w wielu miejscach wyraźna skarpa. Znajduje się na nim znacznie mniej kraterów, niż na wyżynach półkuli południowej, co wskazuje, że obszar ten jest młodszy. W obszar Vastitas Borealis wcinają się wulkaniczne wyżyny Tharsis i Elysium. W pobliżu Planum Boreum znajduje się największe pole wydm na Marsie, nazwane Olympia Undae^[1].

Przypuszcza się, że w odległej przeszłości planety (w okresie noachijskim i hesperyjskim) obszary Vastitas Borealis pokrywał ocean, nazywany Oceanus Borealis. Woda również obecnie występuje na Vastitas Borealis, ale w postaci wiecznej zmarzliny pod powierzchnią gruntu, co potwierdził lądownik Phoenix prowadzący badania w tym obszarze w 2008 roku. Na Vastitas Borealis, na równinie Utopia Planitia, wylądowała również sonda Viking 2.