region (landsdel) | |
Stavanger, Bergen, Ålesund, Selje, Briksdalbreen, Kvitsøy, Hå, Steindalsfossen, Folgefonna, Ørsta, Aurland | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Powierzchnia |
58,582 km² |
Populacja • liczba ludności |
|
• gęstość |
23 os./km² |
Położenie na mapie Norwegii | |
Strona internetowa |
Vestlandet (wym. norw. /ˈvɛstˈlɑnə/) – region w południowo-zachodniej Norwegii, położony wzdłuż wybrzeża Oceanu Atlantyckiego. Obejmuje obecnie trzy okręgi (fylke): Møre og Romsdal, Vestland i Rogaland[1], dawniej zaliczano do niego także Sørlandet (Agder), zachodnią część Telemarku, Hallingdal, Valdres i północną część doliny Gudbrandsdalen[2] . Region zajmuje powierzchnię 58 582 km²[3] i w 2015 liczył 1 350 548 mieszkańców[4]. Główne miasta regionu to Bergen i Stavanger. Przede wszystkim na dialektach Vestlandetu Ivar Aasen oparł nynorsk, obecnie jeden z dwóch standardowych wariantów zapisu języka norweskiego[5] . W tym regionie wariant ten jest także używany najczęściej, chociaż przede wszystkim na obszarach wiejskich[6].
Vestlandet notuje znaczny wzrost gospodarczy od 1969 roku, kiedy rozpoczęto eksploatację złóż ropy naftowej na skalę przemysłową[7]. Region charakteryzuje się najniższym bezrobociem[8] i przestępczością[9], a także najbardziej innowacyjną gospodarką[10], chociaż zwrócono uwagę na jej uzależnienie od przemysłu paliwowego[11].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Vestlandsraadet
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SNL1
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SSB1
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SNL2
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SSB2
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SSB3
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Ferguson
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Østerbø