Vought F4U Corsair

F4U-4 Corsair
	; Vought F4U Corsair
	Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Chance-Vought-Sikorsky Aircraft
Typ	myśliwiec pokładowy, myśliwiec bombardujący
Konstrukcja	dolnopłat, półskorupowa, metalowa
Załoga	1 pilot
	Historia
Data oblotu	29 maja 1940
Lata produkcji	1942–1953
Wycofanie ze służby	1953 (USA); 1960 (Francja)
Liczba egz.	12 571
	Dane techniczne
Napęd	1 × Pratt&Whitney R-2800-32W Double Wasp
Moc	2300 KM
	Wymiary
Rozpiętość	12,50 m
Średnica wirnika	trójopatowe śmigło Hamilton Standard o średnicy 4,04 m
Długość	10,26 m
Wysokość	4,90 m
Powierzchnia nośna	29, m²
	Masa
Własna	4175 kg
Startowa	6654 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	718 km/h (na pułapie 6100 m)
Prędkość wznoszenia	14,48 m/s
Pułap	12 650 m
Pułap praktyczny	11 300 m
Zasięg	normalny 1630 km; maksymalny 3560 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	6 × karabin maszynowy Browning kal. 12,7 mm; 2 × bomba 450 kg, lub; 8 × niekierowany pocisk rakietowy HVAR kal. 127 mm
	Użytkownicy
	Argentyna, Salwador, Francja, Honduras, Nowa Zelandia, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone
	Rzuty
	Multimedia w Wikimedia Commons

Vought F4U Corsair (z ang. korsarz) – samolot myśliwski lotnictwa marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych (US Navy) produkowany przez zakłady Vought-Sikorsky Aircraft (wcześniej Chance Vought z United Aircraft Corporation (UAC)) w latach 1942–1953. Podczas II wojny światowej samoloty te produkowano również pod oznaczeniem FG i F2G w zakładach Goodyear Aircraft Company w ilości 4017 sztuk i jako F3A w zakładach Brewster w ilości 735 sztuk^[1]^[2].