SB2U Vindicator z lotniskowca USS Ranger nad konwojem atlantyckim, listopad 1941 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
pokładowy bombowiec nurkujący |
Konstrukcja |
metalowa |
Załoga |
2 osoby |
Historia | |
Data oblotu |
1934 |
Lata produkcji |
1936–1937 |
Wycofanie ze służby |
1942 |
Liczba egz. |
260 |
Dane techniczne | |
Napęd |
Silnik tłokowy, gwiazdowy Pratt & Whitney R-1535-96 Twin Wasp Jr |
Moc |
616 kW (826 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
12,80 m |
Długość |
10,36 m |
Wysokość |
3,12 m |
Powierzchnia nośna |
28 m² |
Masa | |
Własna |
2138 kg |
Startowa |
3326 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
404 km/h |
Zasięg |
1000 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe 7,62 mm (12,6 mm w wersji SB2U-3) oraz do 500 kg bomb | |
Użytkownicy | |
USA, Francja, Wielka Brytania | |
Rzuty | |
Vought SB2U Vindicator – pokładowy bombowiec nurkujący zaprojektowany dla US Navy w zakładach Vought w latach 30. Był to pierwszy amerykański jednopłatowiec tego typu. W momencie wybuchu II wojny światowej była to już konstrukcja przestarzała, ale pozostała na wyposażeniu jednostek amerykańskich do czasu bitwy pod Midway.