Detale | |||||||||||||||||||
Obecny mistrz | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data zdobycia |
21 października 2024 | ||||||||||||||||||
Data utworzenia |
1 września 1979 | ||||||||||||||||||
Promocja | |||||||||||||||||||
Brand | |||||||||||||||||||
Inne nazwy | |||||||||||||||||||
(1979–1992)
(2002, od 2003) | |||||||||||||||||||
|
WWE Intercontinental Championship – tytuł mistrzowski profesjonalnego wrestlingu stworzony i promowany przez federację WWE w brandzie Raw. Jest jednym z trzech drugorzędnych solowych tytułów w federacji[2].
Mistrzostwo zostało wprowadzone przez World Wrestling Federation (WWF) 1 września 1979, zaś inauguracyjnym mistrzem był Pat Patterson, który zunifikował WWF North American Heavyweight i South American Heavyweight Championship. Jest to obecnie trzecie najstarsze mistrzostwo WWE, tuż za WWE Championship (1963) i United States Championship (1975). Pomimo że jest generalnie broniony w początku lub środku karty walk, tytuł był broniony w walkach wieczoru WrestleManii VI, SummerSlam 1992, trzeciej i ósmej gali z cyklu In Your House oraz Backlash 2001. Mistrzostwo jest określane jako odskocznia od WWE Championship[3][4][5].