Wikariat apostolski – typ jednostki kościelnego podziału administracyjnego, spotykany w Kościele rzymskokatolickim. Prawo kanoniczne definiuje go następująco:
Wikariat apostolski lub prefektura apostolska oznacza określaną część Ludu Bożego, która z racji szczególnych okoliczności nie została jeszcze ukonstytuowana jako diecezja i jest powierzona pasterskiej trosce wikariusza apostolskiego lub prefekta apostolskiego, ażeby kierowali nią w imieniu Papieża
W praktyce status wikariatu otrzymują najczęściej wspólnoty zbyt małe, aby uzyskać status diecezji[2], często znajdujące się na terenach misyjnych[3]. Wikariusz apostolski najczęściej jest biskupem tytularnym. W katolickich Kościołach wschodnich oraz niektórych Kościołach prawosławnych jednostka podobnego typu określana jest mianem egzarchatu.