Wittfeld (wagon akumulatorowy)

Wagony akumulatorowe
systemu Wittfelda^[1]

Ma 090802 w Parowozowni Skierniewice
Kraj produkcji	Cesarstwo Niemieckie
Producent	Breslauer Aktiengesellschaft für Eisenbahn – Waggenbau und Maschinenbau – Anstalt i 3 inne
Lata budowy	1908–1914
Układ osi	2A+2A
Układ wagonów	s+d
Wymiary
Masa służbowa	53,2 – 68,3 t
Długość	25 610 – 25 650 mm
Szerokość	3025 mm[2]
Wysokość	3772 mm[2]
Średnica kół	1000 mm
Napęd
Trakcja	akumulatorowa
Typ silników	szeregowe, 4-biegunowe
Liczba silników	2 x 59 – 66 kW
Parametry eksploatacyjne
Prędkość konstrukcyjna	50-60 km/h
Parametry użytkowe
Liczba miejsc siedzących	2 klasa: brak lub 8 3 klasa: 46 lub 38 4 klasa: 36 Σ: 82
Liczba miejsc ogółem	108
Multimedia w Wikimedia Commons

Wagony akumulatorowe systemu Wittfelda – określenie wagonów akumulatorowych skonstruowanych we wrocławskich zakładach Breslauer Aktiengesellschaft für Eisenbahn – Waggenbau und Maschinenbau – Anstalt w 1907 roku pod kierunkiem pruskiego inżyniera Gustava Wittfelda.

W latach 1908 – 1914 różne fabryki wyprodukowały na zlecenie pruskich kolei państwowych („KPEV”) łącznie 171 zespołów trakcyjnych złożonych z dwóch bądź trzech wagonów, przeznaczonych pierwotnie do obsługi drugorzędnych linii kolejowych.

Po I wojnie światowej w ramach reparacji wojennych 20 zespołów systemu Wittfelda trafiło do Polskich Kolei Państwowych. Na polskich kolejach zostały skreślone z inwentarza na początku lat 50. XX wieku. Pozostałe zespoły wagonów akumulatorowych były eksploatowane w Niemczech Zachodnich do 1964 roku. Niektóre wagony zostały przeznaczone na tabor gospodarczy. Ostatni zachowany na świecie pojazd tego typu został odbudowany staraniem Polskiego Stowarzyszenia Miłośników Kolei przez ZNTK w Łapach i od 1995 roku jest eksponowany w skansenie kolejnictwa Parowozownia Skierniewice.