Wojciech Drelicharz

Ten artykuł od 2011-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wojciech Drelicharz

Państwo działania	Polska
Data urodzenia	1965
Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	2001 – historia Uniwersytet Jagielloński
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Odznaczenia

Wojciech Drelicharz (ur. 1965) – polski historyk, doktor habilitowany nauk humanistycznych, adiunkt w Zakładzie Nauk Pomocniczych Historii i Archiwistyki Instytutu Historii UJ, badacz dziejów polskiego średniowiecza.

Laureat IX Olimpiady Historycznej (1 miejsce)^[1]. Absolwent studiów historycznych na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Uzyskane stopnie i tytuły naukowe: magister historii (czerwiec 1989 r., na podstawie pracy Studium źródłoznawcze "Rocznika Sędziwoja"); doktor nauk humanistycznych w zakresie historii (czerwiec 2001 r., na podstawie rozprawy Annalistyka małopolska XIII – XV w. Kierunki rozwoju i treści ideowe; promotor: prof. dr hab. J. Wyrozumski)^[2]. Habilitacja w 2013 na podstawie rozprawy: Idea zjednoczenia królestwa w średniowiecznym dziejopisarstwie polskim.

Od października 1993 r. asystent w Zakładzie Nauk Pomocniczych Historii i Archiwistyki UJ, od lipca 2002 r. adiunkt w tymże Zakładzie^[2].

Stypendia: Rządu Republiki Francuskiej (Paryż, kwiecień-czerwiec 1994 r.); Fundacji Nauki Polskiej (krajowe, 1995-1996); Fundacji Lanckorońskich (Rzym, maj-czerwiec 2004 oraz maj 2007 r.)^[2].

Funkcje społeczne: prezes Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Heraldycznego (od maja 2004); członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (od lipca 2009)^[2].

Autor i współautor kilkudziesięciu herbów, flag i innych symboli samorządowych oraz kościelnych^[2].

Zainteresowania badawcze: źródłoznawstwo, historiografia wieków średnich, heraldyka terytorialna, dzieje pisma łacińskiego, epigrafika staropolska^[2].

W 2020 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[3].