Wojna domowa w Palestynie

Wojna domowa w Palestynie
Konflikt izraelsko-palestyński
Ilustracja
Bojownicy żydowskiej organizacji Hagana podczas wojny domowej w Palestynie
Czas

30 listopada 1947 – 14 maja 1948

Miejsce

Palestyna

Terytorium

 Mandat Palestyny

Przyczyna

konflikt polityczny i wyznaniowy

Wynik

taktyczne i strategiczne zwycięstwo Żydów,
I wojna izraelsko-arabska

Strony konfliktu
Żydzi:
Hagana
Irgun
Lechi
Machal
Arabowie:
Arabska Armia Wyzwoleńcza
Armia Świętej Wojny
Dowódcy
Jigael Jadin,
Ja’akow Dori,
Jigal Allon,
Menachem Begin
Abd al-Kadir al-Husajni,
Hasan Salama,
Fauzi al-Kawukdżi
Siły
43 000
2000
4000
2500
+niezrzeszone formacje samoobrony: 20 000
Straty
895 zabitych,
ok. 2000 rannych
991 zabitych,
ok. 1000 rannych
brak współrzędnych

Wojna domowa w Palestyniekonflikt zbrojny, do którego doszło na przełomie 1947 i 1948 roku w Palestynie. Jego stronami były społeczności żydowska i arabska (muzułmańska) żyjące w Palestynie.

Wojna rozpoczęła się 30 listopada 1947 roku, dzień po przyjęciu rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie. Jej bezpośrednią kontynuacją była I wojna izraelsko-arabska, która rozpoczęła się po proklamacji niepodległości Izraela dnia 14 maja 1948. Walki toczyły się na terytorium byłego mandatu brytyjskiego w Palestynie. Wojna domowa zakończyła się taktycznym i strategicznym zwycięstwem Żydów, którym udało się przejąć kontrolę nad większością terytorium przyszłego państwa żydowskiego i przygotować się na odparcie interwencji zbrojnej sąsiednich państw arabskich.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy