Wolfgang Schmidt

Wolfgang Schmidt

Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1954 Berlin
Wzrost	199 cm
Informacje klubowe
Klub	SC Dynamo Berlin
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD Igrzyska olimpijskie srebro Montreal 1976 lekkoatletyka (rzut dyskiem) Mistrzostwa Europy złoto Praga 1978 rzut dyskiem brąz Praga 1978 pchnięcie kulą Uniwersjada złoto Meksyk 1979 rzut dyskiem Reprezentacja  RFN Mistrzostwa Europy brąz Split 1990 rzut dyskiem
Multimedia w Wikimedia Commons

Wolfgang Schmidt (ur. 16 stycznia 1954 w Berlinie) – reprezentujący pierwotnie NRD, a w późniejszych latach RFN, lekkoatleta, który specjalizował się w rzucie dyskiem.

Dwukrotnie startował w igrzyskach olimpijskich: Montreal 1976 (srebrny medal) oraz Moskwa 1980 (4. miejsce)^[1]. W 1973 roku został mistrzem Europy juniorów^[2], a w 1978 zwyciężył w seniorskim czempionacie Starego Kontynentu w rzucie dyskiem i był trzeci w rywalizacji kulomiotów^[3]. Złoty medalista uniwersjady w Meksyku (1979)^[4]. Rekordzista Europy oraz świata. Pięć razy w karierze poprawiał rekord NRD^[5], a dwa razy rekord RFN^[5]. Medalista mistrzostw Niemiec Wschodnich^[6] i Zachodnich^[7], a także reprezentant obu krajów m.in. w meczach międzypaństwowych^[8]. W 1981 postanowił uciec z NRD do RFN. Trenował w klubie policyjnym – Dynamo Berlin – i miał wówczas stopień podporucznika w związku z czym był kontrolowany przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Państwowego. Jego plany dotyczące ucieczki na zachód zostały odkryte, a dyskobol został jesienią 1982 roku skazany na półtora roku pozbawienia wolności. Z więzienia zwolniono go w 1983 roku, a sam zawodnik wystąpił o wizę wyjazdową do RFN argumentując swoją decyzję chęcią kontynuowania kariery na zachodzie. W 1987 udało mu się przeprowadzić na zachód jednak nie zdążył już zakwalifikować się do reprezentacji na igrzyska olimpijskie w Seulu. Do skandalu z udziałem Schmidta i dyskobola NRD Jürgena Schulta doszło podczas meczu pomiędzy drużynami RFN i NRD. Po zwycięstwie w konkursie Schult nie odebrał gratulacji od Schmidta.

Schmidt w 1990 roku zdobył – dla RFN – brązowy medal podczas mistrzostw Europy, a rok później już w barwach zjednoczonych Niemiec był 4. na mistrzostwach świata w Tokio (zdobywając wcześniej tytuł mistrza Niemiec^[9]).