Wosk pszczeli

Wosk pszczeli (wosk żółty, łac. Cera flava^[1], Cera apium^[2]) – wydzielina gruczołów woskowych pszczół służąca im do budowania plastrów w ulu.

Gruczoły woskowe pszczół znajdują się na spodniej części odwłoka pszczoły robotnicy. Produkcja wosku zależy od jej wieku. Największa jest w trzecim tygodniu życia pszczoły.

W temperaturze pokojowej jest ciałem stałym. Topi się przy 62–72 °C (w zależności od składu). Jego ciężar właściwy wynosi 0,954–0,969 g /cm³^[3]. Wydzielony na powierzchni odwłoka pszczoły ma barwę białawą i jest nieco przezroczysty. Ciemniejsze zabarwienie wosku plastra spowodowane jest domieszką kitu pszczelego oraz zanieczyszczeniami. W miarę upływu czasu wosk w plastrze zmienia barwę na ciemnożółtą, a nawet ciemnobrązową.

W przemyśle spożywczym posiada oznaczenie E-901.

Syntetyczny wosk pszczeli jest wysoce rafinowanym produktem ropy naftowej.