Biskup Taurydy | |
Wulfila nauczający Gotów | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Biskup misyjny Gotów | |
Okres sprawowania |
341-348 |
Wyznanie |
arianizm (historyczny) |
Sakra biskupia |
341 |
Wulfila, Ulfilas (ur. 310, zm. 383) – duchowny rzymski pochodzenia grecko-germańskiego, tłumacz Biblii, misjonarz i apostoł Gotów działający w IV wieku.
Wulfila urodził się w mieszanej rodzinie. Jego ojciec był Gotem, a matka Greczynką z Kapadocji. Kształcił się w klasztorach na terenie Mezji. Należał do uczniów biskupa Euzebiusza z Nikomedii[1], pod którego wpływem stał się wyznawcą doktryny arianizmu, potępionej na soborze nicejskim I w 325 r. jako herezja.
W 341 roku został konsekrowany na biskupa Taurydy i wysłany jako apostoł do plemion Gotów osiadłych nad Dunajem. Pod wpływem działalności Wulfili i jego następców Germanie, początkowo skłonni przyjąć trynitaryzm, odrzucili tę doktrynę i stali się gorliwymi arianami[2].
Po zakończeniu misji w 348 roku osiadł w Mezji, gdzie mieszkał do końca życia. Dzięki protektoratowi ze strony cesarzy z dynastii konstantyńskiej nie obawiał się prześladowań. Brał udział w dysputach i soborach, stanowczo sprzeciwiając się trynitarnemu nauczaniu o naturze Boga.
Uczniem i wychowankiem Wulfili był Auksencjusz z Durostorum.