Państwo | |
---|---|
Akwen | |
Mapa Wysp Zawietrznych | |
Położenie na mapie Morza Karaibskiego | |
11°50′N 066°40′W/11,833333 -66,666667 |
Wyspy Zawietrzne[1] (hiszp. Islas de Sotavento, nid. Benedenwindse Eilanden, fr. Îles Sous-le-Vent, ang. Leeward Antilles) – grupa wysp w Ameryce Południowej, na Morzu Karaibskim, w południowej części archipelagu Małych Antyli.
Wyspy zawdzięczają swą nazwę usytuowaniu w południowej części Morza Karaibskiego, gdzie mniej niż Wyspy Nawietrzne są narażone na wiatry, wiejące głównie z północy.
Nazwa „Wyspy Zawietrzne” stosowana była także względem kolonii brytyjskiej, istniejącej w latach 1833–1960 i obejmującej początkowo wyspy Grenada, Saint Lucia, Saint Vincent, Grenadyny, Barbados (w 1885 r. Barbados wydzielono w osobną kolonię), Tobago (w 1889 wyspa została przyłączona do Trynidadu) i Dominika (od 1940 r., kiedy wyspę wyłączono z kolonii British Leeward Islands).
Klimat jest tu gorący, a opady deszczu bardzo obfite. Wiele wzgórz porastają gęste lasy. Nieocenionym schronieniem przed nawiedzającymi te tereny huraganami są ukryte w głębi lądu małe porty. Na wyspach uprawia się rośliny przeznaczone do spożycia na lokalnym rynku, kakao i owoce cytrusowe. Głównym źródłem dochodu jest turystyka.