Back المحرك في قواعد البيانات Arabic Verilənlər bazası triggeri Azerbaijani Trigger Catalan Trigger (databáze) Czech Datenbanktrigger German Database trigger English Trigger (base de datos) Spanish محرک پایگاه داده Persian Heräte Finnish Déclencheur French
Wyzwalacz (ang. trigger) – procedura wykonywana automatycznie jako reakcja na pewne zdarzenia w tabeli bazy danych. Wyzwalacze mogą ograniczać dostęp do pewnych danych, rejestrować zmiany danych lub nadzorować modyfikacje danych.
Systemy baz danych posiadające wyzwalacze: Microsoft SQL Server, PostgreSQL, Sybase, Oracle, Firebird, SQLite, InterBase SQL, MySQL (od wersji 5.0.2), Progress.
Standard języka SQL zdefiniował wyzwalacze dość późno, bo dopiero od wersji 99. Z tego powodu różne systemy bazodanowe opracowały własną składnię tworzenia wyzwalaczy. Dość blisko standardu jest Oracle oraz Firebird, natomiast system bazodanowy Microsoftu używa składni w wielu miejscach różniącej się od wytycznych.
Istnieje kilka typów wyzwalaczy. Wyzwalacze BEFORE - wykonywane przed instrukcją generującą zdarzenie. Wyzwalacze AFTER są wykonane po instrukcji generującej zdarzenie. W niektórych bazach danych są również wyzwalacze INSTEAD OF - są one wykonywane zamiast instrukcji generującej zdarzenie.
Istnieją trzy typowe zdarzenia powodujące wykonanie wyzwalaczy:
- dopisanie nowego rekordu do bazy danych w wyniku wykonania instrukcji INSERT,
- zmiana zawartości rekordu w wyniku wykonania instrukcji UPDATE oraz
- usunięcie rekordu w wyniku wykonania instrukcji DELETE.
Główne cechy wyzwalaczy to:
- nie mogą mieć parametrów (ale mogą zapisywać dane w tabelach tymczasowych)
- nie mogą zatwierdzać transakcji (COMMIT) ani ich wycofywać (ROLLBACK), ponieważ działają w kontekście instrukcji SQL, która spowodowała ich uruchomienie
- mogą generować dodatkowe błędy, jeżeli są źle napisane.