Wzmacniacz operacyjny

Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji.

Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: Dokończyć i rozwinąć opis parametrów wzmacniacza operacyjnego.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wzmacniacz operacyjny

Układ scalony μA741, jeden z najbardziej popularnych wzmacniaczy operacyjnych
Typ	Układ scalony
Wynalazca	Karl D. Swartzel Jr.
Symbol {{{opis symbolu}}}

Wzmacniacz operacyjny – wielostopniowy wzmacniacz różnicowy prądu stałego charakteryzujący się bardzo dużym różnicowym wzmocnieniem napięciowym i przeznaczony zwykle do pracy z zewnętrznym obwodem sprzężenia zwrotnego, który decyduje o głównych właściwościach całego układu (zob. też wzmacniacz ze sprzężeniem zwrotnym).

Wzmacniacz operacyjny jest najbardziej rozpowszechnionym analogowym układem elektronicznym, realizowanym obecnie w postaci monolitycznych układów scalonych. Wielka uniwersalność przy jednoczesnym wykorzystaniu istotnych właściwości układów scalonych daje możliwość stosowania go w rozmaitych układach, urządzeniach i systemach elektronicznych, zapewniając masową produkcję, niską cenę i bardzo dobre parametry użytkowe.

Wzmacniacz operacyjny posiada dwa wejścia: odwracające (oznaczane symbolem „${\displaystyle -}$”, napięcie na tym wejściu ${\displaystyle U_{-}}$) i nieodwracające (oznaczane symbolem „${\displaystyle +}$”, napięcie na tym wejściu ${\displaystyle U_{+}}$) oraz jedno wyjście (napięcie na wyjściu ${\displaystyle U_{O}}$); różnica napięć wejściowych nazywa się napięciem różnicowym ${\displaystyle (U_{d}=U_{+}-U_{-}).}$